.jpg)
Έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Η Πολιτεία και τα όργανά της οφείλουν να λάβουν μέτρα ώστε ΄ν` αποθαρρύνουν την κοινωνική αποδοχή και την εξάπλωση της συνήθειας αυτής. Πρόσφατες μελέτες στην Ελλάδα έδειξαν ότι ένα υψηλό ποσοστό μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου καπνίζουν συστηματικά. Το κάπνισμα είναι βέβαια ένα κοινωνικό φαινόμενο, που δεν περιορίζεται στα σχολεία ή στις νεανικές ηλικίες και δεν αντιμετωπίζεται μόνο με απαγορεύσεις και απειλές κυρώσεων. Ούτε όμως μια αμήχανη και μη ομολογημένη ανοχή αποτελεί λύση.
Τα σχολεία έχουν την υποχρέωση να μην επιτρέψουν τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα ενθαρρύνει την εξάπλωση του καπνίσματος. Η κύρια ευθύνη ανήκει κατ` ανάγκην στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τόσο στους διευθυντές των σχολείων όσο και σε όλους τους διδάσκοντες και είναι μέρος της όλης παιδαγωγικής λειτουργίας.
Μέσα σ` αυτό το πλαίσιο και με στόχο τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα αποθαρρύνει το κάπνισμα και θα μειώσει την κοινωνική αποδοχή του, ορισμένα μέτρα είναι απαραίτητα:
1. Κατά πρώτο λόγο, απαιτείται ενημέρωση των μαθητών, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος και τις δυνατότητες ν` αποφύγουν τη συνήθεια.
2. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν πρότυπα για τους μαθητές, που δέχονται από αυτούς έμμεσα και άμεσα μηνύματα για το τι είναι κοινωνικά αποδεκτό και επιθυμητό. Πρέπει λοιπόν ν` αποφεύγουν, κατά το δυνατόν, να καπνίζουν δημόσια στους χώρους του σχολείου, γιατί έτσι το παράδειγμά τους αναιρεί όσα μπορούν να ειπούν στους μαθητές.
Σύμφωνα και με την εγκύκλιο ΥΠΕΠΘ Γ/4895/23-12-1980 δεν επιτρέπεται να καπνίζουν οι εκπαιδευτικοί στις αίθουσες διδασκαλίας κατά την ώρα του μαθήματος.
3. Δεν επιτρέπεται στους μαθητές, τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, να καπνίζουν στους χώρους του σχολείου.
Το κάπνισμα δεν πρέπει όμως ν` αντιμετωπίζεται ως πειθαρχικό παράπτωμα. Στους μαθητές που τυχόν καπνίζουν θα πρέπει να γίνονται συστάσεις και να εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να καπνίζουν. Το πρόβλημα αναμφισβήτητα είναι δυσκολότερο στο Λύκειο και η ευθύνη των εκπαιδευτικών είναι ακόμη βαρύτερη εκεί.
Μέσα σ` αυτό το πλαίσιο και με στόχο τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα αποθαρρύνει το κάπνισμα και θα μειώσει την κοινωνική αποδοχή του, ορισμένα μέτρα είναι απαραίτητα:
1. Κατά πρώτο λόγο, απαιτείται ενημέρωση των μαθητών, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος και τις δυνατότητες ν` αποφύγουν τη συνήθεια.
2. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν πρότυπα για τους μαθητές, που δέχονται από αυτούς έμμεσα και άμεσα μηνύματα για το τι είναι κοινωνικά αποδεκτό και επιθυμητό. Πρέπει λοιπόν ν` αποφεύγουν, κατά το δυνατόν, να καπνίζουν δημόσια στους χώρους του σχολείου, γιατί έτσι το παράδειγμά τους αναιρεί όσα μπορούν να ειπούν στους μαθητές.
Σύμφωνα και με την εγκύκλιο ΥΠΕΠΘ Γ/4895/23-12-1980 δεν επιτρέπεται να καπνίζουν οι εκπαιδευτικοί στις αίθουσες διδασκαλίας κατά την ώρα του μαθήματος.
3. Δεν επιτρέπεται στους μαθητές, τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, να καπνίζουν στους χώρους του σχολείου.
Το κάπνισμα δεν πρέπει όμως ν` αντιμετωπίζεται ως πειθαρχικό παράπτωμα. Στους μαθητές που τυχόν καπνίζουν θα πρέπει να γίνονται συστάσεις και να εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να καπνίζουν. Το πρόβλημα αναμφισβήτητα είναι δυσκολότερο στο Λύκειο και η ευθύνη των εκπαιδευτικών είναι ακόμη βαρύτερη εκεί.
