Τα παιδιά του δημοτικού, αν και διαθέτουν πολύ πλούσιο λεξιλόγιο (κατανοούν και χρησιμοποιούν αρκετά "δύσκολες" για την ηλικία τους λέξεις), είναι σε μεγάλο ποσοστό ανορθόγραφα. Και μάλιστα το φαινόμενο είναι γενικό, δηλαδή δε συμβαδίζει με την επίδοση των μαθητών - για παράδειγμα μπορεί κάποιος να είναι άριστος σε όλα και παρ' όλα αυτά να γράφει ανορθόγραφα.
Το θέμα είναι γιατί συμβαίνει αυτό; Ας μη βιαζόμαστε να βάζουμε ταμπέλες "αδιάφοροι δάσκαλοι", "αδιάφοροι γονείς" κλπ. Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει πρώτα από όλα μία σωστή συνεργασία γονέων και δασκάλων - σωστή και από τις δύο πλευρές.
Να υπάρχει κοινό ενδιαφέρον για το παιδί, όχι για το τι βαθμό θα πάρει στα μαθήματα αλλά για το πώς θα γίνει ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος. Όσο για το θέμα της ορθογραφίας, εκτός από τη διδασκαλία των γραμματικών κανόνων και τη σωστή καθοδήγηση τίθεται και το θέμα της συχνής επαφής με το λεξιλόγιο.
Για να σκεφτούμε, κατά πόσο τα παιδιά σήμερα διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία, εφημερίδες, παιδικά περιοδικά; Κατά πόσο βλέπουν εμάς τους ίδιους να το κάνουμε, ώστε να παραδειγματίζονται;
Επιπλέον η εκμάθηση της ορθογραφίας δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Ένα παιδί που δεν έχει τις στοιχειώδεις βάσεις δεν μπορεί σε λίγους μήνες να μάθει πράγματα τα οποία απαιτούν χρόνια. Απαιτείται αγώνας τόσο από τον μαθητή όσο και τον καθηγητή χωρίς βέβαια να ξεχνάμε και το ρόλο του γονιού.
Η τάση λοιπόν αυτή σήμερα της ανορθόγραφης γραφής, είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Όσο λοιπόν τα παιδιά απομακρύνονται από τα βιβλία και αναλώνονται στο ίντερνετ και στα διάφορα ηλεκτρονικά παιχνίδια (και μάλιστα γράφοντας greeklish), τόσο το φαινόμενο θα συνεχίζεται και θα διογκώνεται.
Να κάνω και μία σημείωση για την αυτόματη διόρθωση κειμένου του υπολογιστή. Μπορεί μεν να διορθώνει τα περισσότερα λάθη αλλά όχι όλα. Π.χ. αν θέλω να πω "ο ενδιαφέρων άνθρωπος" και γράψω "ο ενδιαφέρον άνθρωπος", ο υπολογιστής δεν καταλαβαίνει το λάθος!
