Η μόρφωση είναι σίγουρα απαραίτητο εφόδιο για τη ζωή. Αρκεί όμως μόνο η γνώση για την άρση των προβλημάτων και τη διαχείριση όλων των καταστάσεων της καθημερινότητας; Βλέπουμε έξυπνα παιδιά να διαπρέπουν στη ζωή τους και έξυπνα παιδιά να μην βιώνουν επιτυχία και προσωπική ικανοποίηση. Γιατί; Ποια η διαφορά; Η διαφορά έγκειται και στον τρόπο που ο καθένας μας διαχειρίζεται τα εμπόδια και δεν μιλάμε μόνο για γνωστική επεξεργασία, αλλά και για συναισθηματική.
Τα άτομα με συναισθηματική νοημοσύνη είναι σε θέση να αναγνωρίζουν, να εμπιστεύονται και να χειρίζονται τα συναισθήματά τους, να λύνουν προβλήματα, να έχουν αυξημένη αυτοεκτίμηση και ικανότητα μάθησης, καθώς και καλές σχέσεις με τον κοινωνικό τους περίγυρο. Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κάτι που μαθαίνεται και γι’ αυτό είναι σημαντικό τα παιδιά να ασκηθούν στις δεξιότητες της. Σε αυτή την διαδικασία είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του καθηγητή.
Η στάση μας απέναντι στον μαθητή:
1. Ενθαρρύνουμε περισσότερο την ομαδική συνεργασία και την δέσμευση στους στόχους της ομάδας και όχι τον ατομικό ανταγωνισμό.
2. Βοηθάμε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν ότι η μάθηση λαμβάνει χώρα παντού.
3. Δίνουμε έμφαση στα συναισθήματα και τις σκέψεις και όχι μόνο στην λογική.
4. Δεν δίνουμε έμφαση αποκλειστικά σε βαθμούς & επιδόσεις.
Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε:
1. Ενεργοποίηση κριτικής και δημιουργικής σκέψης.
2. Αγάπη για την γνώση.
3. Πρόληψη αρνητικών συμπεριφορών.
4.Αύξηση προσωπικής υπευθυνότητας, αυτοσεβασμού και αυτοπεποίθησης.
Κάθε παιδί είναι μοναδικό. Δεν υπάρχει λόγος για "ταμπέλες" και κατευθύνσεις. Με υπομονή, συζήτηση και διάθεση για επίλυση ενός προβλήματος τα παιδιά όχι μόνο βρίσκουν τις λύσεις, αλλά μαθαίνουν να επικοινωνούν, να συζητούνε και να ανοίγονται τόσο στους γονείς όσο και στους εκπαιδευτικούς τους μέσα από μια σχέση εμπιστοσύνης.